Vorig jaar op een rommelmarkt in België deze Franse uitvoering van Pagnol's Topaze op de kop getikt.
Het was bedoeld om mijn Frans wat op te krikken en het lukt heel aardig om het verhaal te volgen.
Ik ben dol op de verfilmingen van zijn autobiografieën La gloire de mon père en Le château de ma mère.
De romantische sfeer die er uit spreekt is precies waar je verliefd op raakt als je dol op Frankrijk bent. Jaarlijks kijk ik beide films wel een keertje om me weer even tussen de krekels onder de warme zon te wanen.
En oh, wat wil ik dan meteen weer op vakantie naar Frankrijk. Ooit was ik met gezin in Italië op vakantie en zouden we op de terugweg in Frankrijk overnachten bij een vriendin. De Italiaanse vakantie was in één woord prachtig maar toen ik eenmaal de Franse grens over was, veranderde dat gevoel van 'prachtig' naar 'geweldig en vertrouwd' en dat gaf me meteen een veel rustiger gevoel dan de 3 voorgaande week in Italië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten