Plantjes

Sinds 5 jaar heb ik een huis met een tuin voor mezelf. Beide verwaarloosd, dat wel.
Een flinke portie motivatie van mij en mijn vader zorgde ervoor dat het huis na een jaar goed bewoonbaar werd.
De tuin heeft iets langer nodig gehad. De graskanten zijn afgestoken, de schutting vervangen, onkruid verwijderd, een border opgehoogd en plantjes gepoot.
Uiteraard hebben plantjes tijd nodig.
Dit jaar toch al een paar mooie foto’s kunnen maken.

Ik spaar ze, de plantjes, als ik iets leuks tegenkom, zet ik het in de tuin met de bedoeling om zoveel mogelijk 30-30 tegels te verwijderen en alleen nog een pad over te houden tussen de met borders omzoomde tuin. Nog even groeien dus, die plantjes!

Pagnol

Vorig jaar op een rommelmarkt in België deze Franse uitvoering van Pagnol's Topaze op de kop getikt.
Het was bedoeld om mijn Frans wat op te krikken en het lukt heel aardig om het verhaal te volgen.

Ik ben dol op de verfilmingen van zijn autobiografieën  La gloire de mon père en Le château de ma mère.
De romantische sfeer die er uit spreekt is precies waar je verliefd op raakt als je dol op Frankrijk bent. Jaarlijks kijk ik beide films wel een keertje om me weer even tussen de krekels onder de warme zon te wanen.

En oh, wat wil ik dan meteen weer op vakantie naar Frankrijk. Ooit was ik met gezin in Italië op vakantie en zouden we op de terugweg in Frankrijk overnachten bij een vriendin. De Italiaanse vakantie was in één woord prachtig maar toen ik eenmaal de Franse grens over was, veranderde dat gevoel van 'prachtig' naar 'geweldig en vertrouwd' en dat gaf me meteen een veel rustiger gevoel dan de 3 voorgaande week in Italië.

Cirkelvest

Twee jaar geleden ben ik begonnen met dit vest. Wederom een patroon van Garnstudio en erg makkelijk om te maken. Ook nu weer is mijn vest wat groter uitgevallen dan de bedoeling was hij past mij prima en is heel warm.

Zie hier mijn resultaat:

Excuses overigens voor mijn foto's. Misschien moet ik nog een label 'fotografie' toevoegen aan mijn blog.....

Tip voor collegahaaksters: koop goede wol, deze is van de Wibra, heel voordelig maar door de grootte van dit vest wordt het gewicht te groot waardoor het vest nog verder uitzakt.

Toscane

En dan in de trein naar huis; 20 minuten om weer heerlijk weg te dromen bij de verhalen van Francis Mayes over haar ervaringen in Toscane.

Thuis zoek ik dan meteen alle plekken op die ze omschrijft in dit heerlijke boek en kritisch kijk ik daarna naar mijn eigen huis.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel blij met mijn huisje maar het wijkt nogal af van de huizen in Toscane.

Dan neem ik me maar weer voor om komend weekend nog wat plantjes op te snorren bij het plaatselijke tuincentrumpje om mijn hollandse achtertuin een mediterraan sfeertje te geven.

En internet....

Uiteraard genoeg te vinden om mij uren mee zoet te houden. Jammer dat ik die uren niet heb...

Vierkant en luchtig

Ai,ai,ai....

Ik kan het niet laten, ben nog niet met het één klaar en wil al weer naar het ander.

Het zwarte haakwerk van een paar dagen geleden, is een vestje met lange mouwen. Dit patroon zou een bolero met korte mouwen moeten worden.
Het patroon komt van Jessica Tromp en is erg makkelijk. Ik gebruik simpel wit katoen en door het opengewerkte patroon belooft het een super luchtig vestje te worden.

Benieuwd hoe snel het gaat; 10 vierkantjes waarvan gistermiddag al 3 gemaakt.

Het eindresultaat komt hier te staan uiteraard!

Mijn eerste serieuze project

Mijn allereerste serieuze haakproject begon ongeveer 3 jaar geleden.
Ik wist alleen maar hoe ik een lange ketting kon haken maar patronen.... nooit eerder gedaan.

Op www.garnstudio.com vond ik onderstaand patroon. Geweldige site, veel keus en een duidelijke en heldere uitleg. Dat wat me niet lukte, zocht ik op op andere sites.

Vol goede moed ging ik aan de slag, heerlijk, het uitzoeken, uitproberen, doorgaan tot ik kramp in mijn vingers kreeg maar voldaan kon terugzien op mijn eerste toer.
Een dag later weer verder tot ik twee toeren opgeschoten was en ik de avond al ver na bedtijd beëindigde.

Uren, dagen, weken heb ik er in gestoken. Steeds dacht ik dat ik iets niet goed had aangepakt maar dan ineens herkende ik weer een stukje van de voorbeeldfoto en kon ik constateren dat ik op de goede weg was.



Over het eindresultaat ben ik heel tevreden. Op de een of andere manier is mijn omslagdoek iets groter uitgevallen. Of dat nu aan een verkeerde interpretatie van het patroon ligt of aan een fout in mijn berekening van de steekverhouding, ik weet het niet maar ik ben best trots.

Al met al moet ik wel toegeven dat deze mooi omslagdoek al een tijdje gewoon in de kast ligt.

Laten we zeggen; al 2 1/5 jaar. Want ja, wit is toch wel erg wit en een mooi gehaakt werkje is ook nog eens heel erg kwetsbaar. Maar één keer per jaar haal ik 'm tevoorschijn. Dan bekijk ik mijn werk nog eens trots en stop de doek netjes opgevouwen in mijn koffer.

Want ik draag deze doek met veel plezier tijdens een zonnige zomervakantie!!

Zinderende warmte

De kleuren..... Je voelt bijna de warmte van de huizen afspatten!

Een eerste blik op dit plaatje geeft een romantisch en loom gevoel maar bij nader inzien (en beter kijken) is het eigenlijk een armoedige toestand. Het gevoel slaat dan al snel om in straatvuil, stof en muffe geuren.

Gelukkig ben ik van het dromerige type en kan ik me afsluiten voor het slechte onderhoud.
Sterker nog, ik kan wel fantaseren dat één van deze daken mij toebehoort. Misschien zelfs wel van het huis rechts op de foto waar het vocht uit de raamopeningen lijkt te druipen. De balustrades trekken mijn aandacht, een likje verf, mooie soepele vitrages, een zuchtje wind..... zinderend!

Moet er wel voor waken dat mijn fantasie niet op hol slaat. Ik zou zo weer een hele middag kunnen investeren in het googlen op 'immobilier' in een willekeurig, mediterraan terracottadorp. Maar ja, de tijd, hè?

Lopende zaken

Momenteel ben ik bezig met dit project.
Het zou straks een vestje moeten worden maar ik merk nu al dat het anders wordt dan het plaatje dat ik in mijn hoofd had.
Het patroon is engels, ik heb het volgens mij wel helemaal goed gedaan maar het pakt veel kleiner uit.

Nou ja, het eindresultaat volgt nog, ik hoop dat het mijn bloed, zweet en tranen waard zal zijn....

Wauw

Daar is 'ie dan!
Niet meer dan een probeersel maar ik kon het niet uit mijn hoofd zetten. Mijn eigen blog.
Eens zien of ik 'm kan vullen met mijn 'onderzoeken'.